Het verdriet van Texel | Hannie Boon-Duinker | Margriet

6 november 2020

Voor de Margriet ging ik naar mevrouw Hannie Boon-Duinker (1932). Wat een stralende, open vrouw. Ik kreeg thee met een heerlijk plakje cake. Ik begon te vragen naar “het verdriet van Texel” en mevrouw Boon begon te vertellen…

Hannie verloor haar vader in april 1945 tijdens de zogenaamde Russenoorlog op Texel. Tijdens de Duitse bezetting waren op Texel krijgsgevangenen (Georgiërs) die een leven als hulpsoldaat voor de Duitsers verkozen boven een zekere dood in een krijgsgevangenenkamp. Zij kwamen vlak voor de bevrijding op 8 april in opstand. ’s Nachts vermoordden ze hun Duitse collega’s. De Duitsers sloegen hard terug. Bijna 600 Georgiërs en meer dan 100 Texelaars kwamen om.

Lieve mevrouw Hannie, dank u wel voor het delen van uw verhaal en uw gastvrijheid. Ik vond het heel bijzonder om van u te horen wat zich vlak voor de bevrijding heeft afgespeeld op Texel. Ik kan me voorstellen dat velen van u de bevrijding niet konden vieren omdat het verdriet te groot was.